Onlar Ermiş Muradına - Şehir Tiyatroları

Şehir Tiyatrolarından bir başka güldürü oyun. Ama bu sefer ciddi ciddi güldürdü beni.

Fransız komedi yazarı "Georges Feydeau" tarafından 1900 lerin başında yazılmış. Gencay Gürün çevirmiş ve Haldun Dormen yönetmenliğinde sahneye konmuş.

Haldun Dormen Bulvar komedisi ve vodvil türünde uzmanlaşmış bir tiyatro yönetmenidir.


Vodvil, toplumsal sorunları güldürü yöntemiyle eleştiren bir tiyatro türü. Vodvil türü, 18. yüzyılda sınıf farkının oluşması sonucu Fransa'da ortaya çıkmıştır. Bu tür bazı yönleriyle komediden ayrılıyor. Vodviller genellikle mutlu sonla biterler. Hikayenin sonucunda olayların kaynaklandığı sosyal sorunlar ortaya çıkarılmaya çalışılır. Vodvil kişilerinin karakterleri detaylarıyla belirtilmez, belli özellikleri öne çıkarılmış abartılı karakterlerdir.(Wikipedia dan alıntı)

Haldun Dormen denilince benim aklıma hep yanlış anlaşılmalarla dolu komedi tarzı gelir. Ben genelde sıkılırım böyle konulardan. Bir türlü çözüme kavuşmayan karmaşa, söylenemeyen gerçekler, yanlış anlamanın doğurduğu başka karışıklıklar..

"Onlar Ermiş Muradına" oyununda benzer bir konu var, ama çok eğlenceli.

Konusuna gelince, kendinden yaşlı bir kadınla evli olan Dr. Petypon ofisinde sızdığı gecenin sabahında odasında bir kankan dansçısını bulur. Panikleyen doktor, bu kızın karısıyla karşılaşmasını istemez fakat rahat tavırlı, ağzı bozuk basit kız bir şekilde bütün aileyle tanışmayı başarır. Seçkin kişilerin toplandığı bir partiye Parisli doktorun eşi olarak katılan dansçı basit davranış ve tavırlarıyla hatta küfürlü ve argo lisanıyla Burjuva takımını çok eğlendirir hatta bu davranışlar taklit bile edilmeye başlanır.


Oyun aslında ahlak eleştirisi. Burjuvazinin içi boş hayatlarını, taklitçilik uğruna düştüğü durumları, yanlış örneklere takılıp ahlak seviyesinin nereye gidebileceğini gösteren bir hikaye. Ayrıca düello geleneğinide bir gülmece unsuru olarak değerlendirmiş.

Oyunda argo kullanımı elbetteki çok fazla, küfür raddesine gelmeden kelime seçimi yapılmış. Ama yinede çok abartılı sözcükler ve tavırlar vardı. Bu da herhalde türün bir özelliği olsa gerek.

Zaman zaman gerçekten çok güldüm, özellikle düello düşkünü iki askerin varlığı harika olmuş, ama asıl sürpriz olan oyunun sonunda kankan kıyafteleri ile tüm oyuncuların dans şovu oldu. Tiyatrodan çıkarken bu hoş tat akıllarda kalıyor.