Ne kadar sıradan bir gün.
Annem, okula götürmem için beslenme çantama en sevdiğim peynirli, maydanozlu sandviçten hazırlarken; ben de radyoda saçma sapan bir çocuk programı dinliyorum.
Evden çıkmadan saçlarım örülecek ve yeşil kurdelem en düzgün haliyle saçıma takılacak. Tabii ki, canım annem tarafından.
Dün, okulda her şey yolunda gitti. Öğretmen hiç sinirli değildi, kimseye bağırıp çağırmadı. Bilemeyeceğim bir soru sormadı, utandırmadı beni.
Onun için dün okula gitmeden önce neler yaptıysam aynısını tekrar etmeliyim, bugün de. Mesela dün servise binmeden, bakkaldan aldığım pembe sakızın aynısını alıp, sonra montumun cebine atıp, çiğnemeyi unutmalıyım. Annem yine önlüğümün arkasındaki son düğmeyi iliklemeyi unutmalı. Unutmazsa da ilikletmem, huysuzluk edersem, vazgeçer hemen. Dün de peynirli, maydanozlu sandviç vardı, bugün de. Bu iyi haber.
Sehpanın üzerindeki bibloları ben düzeltiyorum, annem bozuyor. Oysa onlar öylece kalsalar bıraktığım gibi, her şey yolunda gidecek. Tek amacım, iyi geçen bir günü tekrar ederek, korktuğum her kötülükten kendimizi korumak. Anneme söyleyemiyorum bunu, inanmaz. Ama bugüne kadar her denediğimde oldu, neden inanmak istemez kimse bana?
Teneffüste, hep yanımda sessiz oturan çocuk bana bir tuhaf baktı. Nesi var acaba? Sorsam yine karnıma vurur diye korkuyorum. Çok tuhaf birisi, aslında biraz da acıyorum, kimse onunla konuşmuyor, diye.
Zil çaldı, sınıfa gireceğim ama nedense ayaklarım, beni tam ters istikamete, okulun bahçesine götürüyor. Kapı açık, normalde sıkı sıkı kapatırlar ama sanırım bugün çıkmam için açık bırakmışlar. Nereye goturuyor ayaklarim beni? Kapidan.........
Öykümüzün Seyir Defteri
Yazan: http://aslisin.blogspot.com/
Sıra Kimde: http://estarabi.blogspot.com/
15 yorum:
Aslı yine o ünlü kurgularına başladı :) Bu çok güzel bir proje oldu bence .. Aslı kalemine, Sinem aklına sağlık :)
Aslı, çok enteresan bir noktadan kalkış yaptık gerçekten, çok beklenmedik:)) Süpersin:)
Nerelere gidecek bakalım başka zihinlerde..
Syrakusa'cım teşekkürler:)
evvettt sonunda başladı :)
muhteşem bir başlangıç...
heyecanlıyım,sabırsızlıkla bekliyorum devamını:)
aslı-sinem teşekkürler:)))
ay elim ayağım titredi.. :)
yapım ve yayın ekibine teşekkürler ;)
şahane bir giriş olmuş
güzel bir düşünce tebrik ederim.
Ama şevkinizi kırmak istmiyorum, giriş bir rezalet.
Kemalettin Tuğcu benzeri bir giriş olmuş.
Heyecan yok, sürükleyici bir olay yok.
Ayakkabının peşinden nereye gidiyorsunuz?
Çocuk kitabı yazmak istiyorsanız, buyrun.
Bir öğretmen olarak şanslıyım bu başlangıcın devamını ben getireceğim için. Aşina olduğum "okul" ortamına girilip bana bırakılmış hikaye:)) Bu akşam devamını getiriyorum. Azz sonnra:))
Teşekkürler arkadaşlar,
creep, o dönem tam da kemalettin tuğcu okuduğumuz zamanlar, esinlenmişimdir.
Neyse arkadaşlar kurtarır şimdi durumu, ümitliyim :)
Hiç de değil, güzel bir giriş bence.
Ayy çok süpersiniz ya, du bakalım :)
Cepaynası sağolsun tanıştım bugun sizle :) Ayrıca girişi bende çok beğendim.sevgiler.
süper ilerliyor; arkadaşlar sağolsun, siz de...
Giriş, bir çocuğun yaşantısını anlatması açısından gayet güzel. Yaratılan karakter oldukça gerçekçi. Kısa öykülerde bunu başarmak güçtür. Bir çocuğun günlük yaşantısının satır araları anlatılmış güzelce.
Creep, edebiyat fakiri bir multidallama olduğu ve asıl ilgi alanı insanların belden aşağısı olduğu için yabancılık çekmiştir öyküye. O yorumu da dikkat çekmek için yapmıştır, zaten dikkat çekmek için yapmayacağı hiçbir şey yoktur. İçinizden herhangi birisine -henüz- sarkıntılık etmediyse şanslısınız demektir.
Oh su serpildi yüreğime..
İlkokulda benim de karnıma tekme indiren iri yarı bir Atilla vardı. Bucak bucak kaçardım kendisinden. Dörtte o sınıfta kaldı ben geçtim. Aman ne sevinmiştim. Sonradan öğrendim ki aslında ailesi zengin bir akıl fakiriymiş.
Şimdi devamları da okuyacağım. Hepinizin eline sağlık.
Yorum Gönder